فلکاینید

You are here:
< Back

نام انگلیسی

Flecainide

نام فارسی

فلکاینید

موارد مصرف

کاربرد اصلی آن درمان آریتمیهای قلبی خطرناک است.یک سرکوب گر مؤثر PVCs و آریتمی های دهلیزی و بطنی مختلف است. جلوگیری از فیبریلاسیون/فلوتر دهلیزی پاروکسیمال مرتبط با علائم ناتوان کننده، تاکیکاردی های فوق بطنی پاروکسیمال (PSVTs)، شامل تاکیکاردی راجعه گره AV و تاکیکاردی راجعه AV، جلوگیری از آریتمی بطنی تهدید کننده زندگی مانند VT

مکانیزم

آنتی آریتمیک است . بیحس کننده موضعی و ضد آریتمی با خصوصیات الکتروفیزیولوژیک همانند سایر داروهای ضد آریتمی کلاس IC است. سرعت هدایت الکتریکی را در سراسر سیستم هدایتی میوکارد کند می سازد. تحریک بطنی را افزایش می دهد اما اثر کمی بر رپولاریزاسیون دارد. فواصل هیس ـ بطنی (HQ) و QRS را در دوزهای درمانی طولانی می کند.

اثرات جانبی

اصولاً داروهای این گروه پرعارضه اند. از نظر بالینی فلکاینید موجب هیپوتانسیون و هم اینوتروپی منفی(در محدوده های دوز بالاتر) می شود.در مصرف بیش از مقادیر توصیه شده عوارضی چون تهوع و استفراغ، تشنج، هایپوتانسیون، برادی کاردی، سنکوپ، پهن شدن کمپلکسQRS، پهن شدن فاصله QT پهن شدن فاصلهPR، بلوک گرهAV، بلوک شاخه ای از دسته هیس ـ آسیستول،VT، ایست قلبی، حمله قلبی، مرگ رخ می دهد.

اشکال دارو

قرص

محل اثر

آریتمی قلب

طبقه بندی

داروهای درمان آریتمی

مراجع

فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷