گلوکاگون

You are here:
< Back

نام انگلیسی

Glucagon

نام فارسی

گلوکاگون

موارد مصرف

درمان هیپوگلیسمی در بیماران دیابتی به دنبال تزریق زیاد از حد انسولین، تشخیص انسولینوما، رفع اثرات کاریدوتوکسیک بتابلوکرها

مکانیزم

اثرات عمده گلوکاگون بر متابولیسم گلوکز عبارت است از: تجزیه گلیکوژن کبد و افزایش گلوکونئوژنز در کبد. گلوکاگون باعث گلیکوژنولیز و افزایش غلظت گلوکز خون می‌شود.

سایر اثرات گلوکاگونبیشتر اثرات گلوکاگون تنها زمانی ایجاد می‌شود که غلظت آن به اندازه کافی از غلظت طبیعی آن بیشتر باشد. مهم‌ترین اثر این هورمون تحریک لیپاز سلول‌های چربی می‌باشد که به این وسیله مقدار اسیدهای چرب در دسترس سیستم‌های انرژی بدن را افزایش می‌دهد. غلظت بسیار بالای این هورمون افزایش ضربان قلب، افزایش جریان خون بافت‌ها، افزایش ترشح صفرا، مهار ترشح اسید معده می‌باشد.

تنظیم ترشحافزایش گلوگز خون ترشح آن را مهار می‌کند. کاهش گلوگز خون باعث افزایش هورمون گلوکاگون می‌شود. افزایش اسیدهای آمینه به ویژه آلانین و آرژنین ترشح این هورمون را تحریک می‌کند. ورزش ترشح گلوکاگون را تحریک می‌کند.

محل اثر

جزایر لانگرهانس

انسولین

خلاصه

گلوکاگون (به انگلیسی: Glucagon)‏ هورمونی است که هنگام افت غلظت گلوگز در خون از سلول‌های آلفای جزایر لانگرهانس لوزالمعده ترشح می‌شود. عملکرد گلوکاگون برعکس انسولین موجب افزایش قند خون می‌شود. گلوکاگون یک پلی‌پپتید بزرگ می‌باشد. وزن مولکولی آن ۳۴۸۵ و وطول رشته آن ۲۹ اسید آمینه می‌باشد.

مراجع

مبانی طب داخلی سیسیل
آرتور گایتون، فیزیولوژی پرشکی گایتون.‏