گلی کلازید باعث تحریک و آزاد شدن مقادیر بیشتر انسولین از لوزالمعده (پانکراس) می‌شود. این کار را با بلوک گیرنده‌های پتاسیم در سلولهای بتا جزایر لانگرهانس انجام می‌دهد. انسولین هورمونی است که میزان قند خون را کنترل می‌کند. گلی پیزید در درمان بیماران دچار دیابت نوع یک (وابسته به انسولین) بکار نمی‌رود، چرا که در این بیماران پانکراس قادر به ساخت انسولین نمی‌باشد.

گلی کلازید در مقدار درمانی تجمع پلاکتی را کاهش می‌دهد. گلی کلازید علاوه بر تاثیر مستقیم بر بتا سل‌ها برای ترشح انسولین، تاثیر مستقیم بر انتقالات کلسیم داخل سلولی داشته که بطور اختصاصی پاسخ دو مرحله‌ای بتاسل‌ها را به غذا بهبود بخشیده که هم مرحله فوری و هم مرحله ثانویه ترشح انسولین بهبود می‌یابد.