ماینوکسیدیل

You are here:
< Back

نام انگلیسی

Minoxidil

نام فارسی

ماینوکسیدیل

موارد مصرف

مینوکسیدیل برای درمان پرفشاری خون ساخته شد ولی به دلیل عارضه هایپرتریکوز امروزه کمتر برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود بلکه بیشتر محلول موضعی آن برای درمان ریزش موی آندروژنیک به کار می‌رود.

مکانیزم

مینوکسیدیل یک گشاد کننده‌عروق محیطی با اثر مستقیم است که‌مقاومت عروق محیطی را کاهش می‌دهد وسبب افت فشارخون می‌شود. در مصرف موضعی دوره فاز رشد فعال مو(دوره آناژن) را افزایش داده و باعث بزرگ شدن موهای نازک شده(موهای مینیاتوریزه شده) می‌شود. یعنی موها بلندتر و کلفت تر می‌شوند. مکانیسم اثربخشی مینوکسیدیل معلوم نیست.

هشدارها

بیماری‌های قلبی – عروقی
زیادی فشار خون (فشار خون بالا)
در مصرف موضعی: وجود التهاب یا جراحت در پوست[۱].

اثرات جانبی

در مصرف خوراکی آن احتباس آب و سدیم، افزایش وزن، ادم محیطی، تاکی کاردی، افزایش رویش مو، افزایش برگشت‌پذیر کراتینین و نیتروژن اوره خون و گاهی‌اختلالات گوارشی و بثورات جلدی گزارش شده‌است.

در مصرف موضعی آن خارش سر پرموئی در صورت وتشدید ریزش مو بدنبال مصرف خارش ممکن است.

اشکال دارو

قرص، لوسیون

محل اثر

ریزش موی آندروژنیک

طبقه بندی

داروهای کاهنده فشار خون

خلاصه

ماینوکسیدیل (Minoxidil) دارویی است که به شکل سیستماتیک (قرص خوراکی) هنگام زیادی فشار خون (فشار خون بالا) مصرف می‌شود و به شکل موضعی (محلول ۲٪ یا ۵٪) برای درمان طاسی مردانه و ریزش موی آندروژنیک در مردان و زنان استفاده می‌شود[۱].

ماینوکسیدیل با گشاد کردن رگ‌های محیطی سبب کم شدن فشار خون می‌شود. تاثیر آن بر درمان طاسی نیز احتمالا به دلیل همین گشادی رگ‌های سطح پوست و افزایش جریان خون است که موجب تحریک فولیکول‌های مو شده و از وضعیت استراحت به وضعیت رشد فعال درمی‌آیند[۱].

مراجع

٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، معاونت غذا و دارو. دارونامه رسمی ایران. ویرایش ویرایش سوم. چاپ چاپ دوم. ۱۳۸۴. ۵۱۵ و ۴۷۵. ISBN 964-5800-60-9. .
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷