نام انگلیسی
Procarbazine
نام فارسی
پروکاربازین
موارد مصرف
پروکاربازین در درمان برخی انواع سرطان به خصوص بیماری هوچکین استفاده میشود. این دارو در درمان لنفوم هوچکین (در رژیم MOPP)، لنفوم غیر هوچکین، تومورهای مغزی (مانند گلیوم بدخیم)، برخی تومورهای ریه، میلوم مالتیپل و انواع دیگری از سرطانها بکار میرود. اصولاً پروکاربازین تقسیم و تکثیر سلولهای بدخیم را در بدن مهار میکند.
مکانیزم
پروکاربازین مادهای است که به عنوان عامل اختصاصی برچرخه سلولی روی فازهای تقسیم سلولی اثر میکند و سنتز DNA، RNA، پروتئین را مهار میکند. هرچند مکانیسم اثر آن دقیقاً ناشناخته است ولی محلهای اثر متعددی دارد.
اثرات جانبی
پروکاربازین معمولاً سبب ایجاد عوارض ناخواسته میشود مانند اختلال در قاعدگی طبیعی زنان و بروز عقیمی در هر دو جنس، سر درد، سرگیجه، درد عضلانی یا ماهیچهای، ضعف، خستگی، تهوع، استفراغ، خشکی دهان، تب خال دهانی، مشکل در بلع، کاهش اشتها، ناراحتی معده، اسهال و یبوست، گیجی، بثورات پوستی، علایم عفونت همچون تب، گلو درد، سرفه و خلط؛ خونریزی یا کبود شدگی غیر معمول (از جمله خونریزی از بینی) و حالت گزگز شدن در دستها یا پاها.
اشکال دارو
کپسول
محل اثر
لنفوم هوچکین
طبقه بندی
داروهای درمان سرطان
مراجع
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷