نام انگلیسی
Topiramate
نام فارسی
توپیرامات
موارد مصرف
درمان تشنج و صرع.در تشنجات پارشیال ، تشنجات تونیک، کلونیک ژنرالیزه ی اولیه در بزرگسالان و کودکان با سن بالاتر از ۲ سال، انواع سندرم های صرعی، پیشگیری از حملات میگرن و درمان اختلالات دو قطبی، افسردگی، اسکیزوفرنی،PTSD و اختلالات مربوط به خورانش eating disorder مصرف می شود.
مکانیزم
مکانیسم اثر این دارو به طور دقیق شناخته نشده است. مهار کانال های سدیمی حساس به ولتاژ در نورون های مغزی، مهار آزاد سازی اسید های آمینه تحریکی مانند گلوتامات در مغز و مهار گیرنده های نوع کاینیک اسید، افزایش میزان GABA در مغز، افزایش اثر مهاری نوروترانسمیتر GABA از طریق اتصال به گیرنده هایGABA A ، مهار اختصاصی ایزوآنزیم های کربنیک انهیدراز و مهار کانال های کلسیمی نوع L از مکانیسم های پیشنهادی در خصوص عملکرد دارو می باشد.
اثرات جانبی
تهوع و استفراغ، یبوست، اسهال، پارستزی، اختلالات شناختی، سردرد، سرگیجه، آتاکسی، خواب آلودگی، ضعف، تاری دید، دوبینی، نیستاگموس، کاهش اشتها، کاهش وزن، سنگ های کلیه، استئومالاسی.
از عوارض نادر دارو می توان به اسیدوز متابولیک، هیپرترمی، گلوکوم حاد، الیگوهیدروز و تضعیف مغز استخوان اشاره کرد.
اشکال دارو
قرص
محل اثر
صرع
طبقه بندی
مشتق کاربامات
مراجع
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷