نام انگلیسی
Doxapram
نام فارسی
دوکساپرام
موارد مصرف
هیدروکلرید دوکساپرام (دوپرام) (Doxapram Hydrochloride( (Dopram) به‌عنوان محرک در درمان ضعف تنفسی، تضعیف تنفسی پس از اعمال جراحی و یا آپنه‌ای که بدلیل مصرف شل‌کننده‌های عضلانی‌اسکلتی‌ایجاد نشده باشد، نارسایی حاد تنفسی درمبتلایان به بیماری انسدادی مزمن ریوی ونیز برای تحریک تنفس عمیق بعد از اعمال جراحی بکار می‌رود.
مکانیزم
این دارو با تاثیر بر گیرنده‌های شیمیایی شریان کاروتید موجب تحریک تنفس و در نتیجه افزایش حجم حیاتی و افزایش اندک تعداد تنفس می‌گردد. بتدریج باافزایش میزان مصرف دارو، مراکز تنفس در بصل‌النخاع نیز تحریک شده که این خود به‌طور پیشرونده، سایر قسمتهای مغز و طناب نخاعی را نیزتحریک می‌کند.
فارماکنتیک
اثر دارو طی ۴۰۲۰ ثانیه‌شروع شده و پس از ۲۱ دقیقه به‌حداکثرمی‌رسد. اثر دوکساپرام ۱۲۵ دقیقه به‌طول می‌انجامد. حدود ۵۵٪ آن از طریق صفرا دفع می‌گردد.
اثرات جانبی
بروز عوارض قلبی عروقی مانند افزایش فشار خون، درد قفسه سینه، ضربان سریع یا نامنظم قلب، همولیز، ترومبوفلبیت، حملات هراس و ترمور گزارش شده است.
اشکال دارو
آمپول
محل اثر
بیماری انسدادی مزمن ریوی
مراجع
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷
ویکی‌پدیای انگلیسی
ویکی‌پدیای انگلیسی