نام انگلیسی
ZIDOVUDINE
نام فارسی
زیدوودین
موارد مصرف
زیدوودین در درمان عفونت ناشی از ویروس HIV، مانند سندرم نقص اکتسابی سیستم ایمنی (AIDS) و پیشگیری‌از انتقال نارسایی ایمنی بکار می‌رود.
مکانیزم
زیدوودین با مهار آنزیم ترانس کریپتاز معکوس ویروسی، تکثیر ویروس را مهار می‌کند.
اثرات جانبی
کم‌خونی، کاهش گلبولهای‌سفید یا نوتروفیل‌ها، تغییر در تعداد پلاکت‌ها، سردرد شدید، بی‌خوابی، دردعضلانی و تهوع از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع دارو می‌باشند.
اشکال دارو
کپسول، شربت
محل اثر
ایدز
طبقه بندی
داروهای ضد ویروس
فعالیت
جذب دارو از مجرای گوارش سریع و تقریباً کامل است، هر چندبه علت متابولیسم عبور اول در کبد، فراهم‌زیستی دارو حدود ۶۵٪ می‌باشد.مصرف غذای چرب باعث کاهش میزان وسرعت جذب دارو می‌شود. دارو از سدخونی – مغزی عبور می‌کند. این دارو از جفت عبور می‌کند. متابولیسم دارو کبدی‌است. نیمه عمر آن ۱ ساعت و دفع آن کلیوی است. غلظت دارو ۱/۵ – ۰/۵ ساعت پس از مصرف به حداکثر می‌رسد.
مراجع
“Zidovudine”. PubChem Public Chemical Database. NCBI. http://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/summary/summary.cgi?cid=35370. Retrieved 2011-04-10.
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷
سایت دانشکده داروسازی دانشگاه شهید بهشتی
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷
سایت دانشکده داروسازی دانشگاه شهید بهشتی