ایندوسیانین

You are here:
< Back

نام انگلیسی

Indocyanine green

نام فارسی

ایندوسیانین

موارد مصرف

تعیین برون ده قلب
بررسی عملکرد کبد
بررسی جریان خون کبد
آنژیوگرافی چشمی

مکانیزم

ایندوسیانین سبز یا (ICG) یک نوع رنگ سیانین مورد استفاده در تشخیص گذاری‌های پزشکی می‌باشد که برای تشخیص مواردی همچون: برون ده قلبی، عملکرد کبدی، و همینطور نحوهٔ جریان خون در کبد و نیز در آنژیوگرافی چشم کاربرد دارد.

پیک یا حداکثر جذب نوریایندوسیانین سبز در حدود ۸۰۰ نانومتر است.

ایندوسیانین سبز با پروتئینهای پلاسما به سختی متصل می‌شود و در سیستم عروقی محبوس می‌گردد.

نیمه عمری در حدود ۱۵۰ تا ۱۸۰ ثانیه دارد و از جریان خون منحصراً بوسیلهٔ کبد و به سمت صفرا حذف می‌شود.[۲]

موارد منع مصرف

سابقهٔ حساسیت به ید

اثرات جانبی

در پوست : کهیر، بثورات جلدی، واکنش آنافیلاکتوئید
توجه مهم: با اینکه ترشح ایندوسیانین سبز در شیر مادر ثابت نشده‌است، با این حال مصرف آن در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت بگیرد.

تداخل دارویی

هپارین باعث کاهش جذب این دارو می‌شود.

میزان مصرف

در تمامی موارد پیش گفته به طرز مشترکی مورد مصرف قرار می‌گیرد. البته از آنجا که ایندوسیانین بیشتر به منظور اهداف تحقیقی و پژوهشی به کار می‌رود، دوز دارو متغیر می‌باشد. امّا دوزاژ معمول در گروههای سنی مختلف به شرح ذیل است:
در بالغین : ۵ میلی گرم

در کودکان : ۲/۵ میلی گرم

در شیرخوران : ۱/۲۵ میلی گرم

اشکال دارو

ویال تزریقی ۲۵ میلی گرم در ویال(۱۰ سی سی)

محل اثر

تصویر برداری پزشکی

طبقه بندی

مادهٔ تشخیصی مؤثر در بررسی عملکرد کبد و اندازه گیری برون ده قلب

خلاصه

ایندوسیانین یا ایندوسیانین سبز به انگلیسی: Indocyanine green

نام‌های تجارتی: Cardiogreen; Foxgreen; Cardio-Green; Fox Green; IC Green

طبقه بندی فارماکولوژیک : ماده کمک تشخیصی (رنگ تری کربوسیانین)

مراجع

↑ Cardiogreen at Sigma-Aldrich
↑ مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی در ۲۴ ماه مهٔ ۲۰۱۰
منابعراهنمای جیبی کاربرد داروهای ژنریک ایران، دکتر رامین خدّام، چاپ هفتم:تابستان۸۸، صفحهٔ: ۴۸۷
داروهای ژنریک ایران و دسته بندی داروها، دکتر مصطفی صابر و سید رضا موسوی، چاپ اول، ویرایش چهارم، صفحه: ۲۸۸
مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی در ۲۴ ماه مهٔ ۲۰۱۰ [جدول و مکانیسم اثر با استفاده از این منبع تکمیل شده‌است.]