نام انگلیسی
TETRACYCLINE
نام فارسی
تتراسایکلین
موارد مصرف
این دارو در درمان برونشیت مزمن، عفونتهای ناشی از بروسلا، کلامیدیا، مایکوپلاسما، ریکتزیا و نیز در درمان آکنه ولگاریس و افوزیونپلورال ناشی از سیروز یا بیماریهایبدخیم مصرف میشود.
اثرات جانبی
تهوع، استفراغ، اسهال، عفونت ثانویه ناشی ازمیکروارگانیسمهای مقاوم و بندرت واکنشهای آلرژیک با مصرف این داروگزارش شدهاست. سردرد و اختلالاتبینایی ممکن است نشانه افزایش فشارداخل جمجمه باشند. همچنین درد، قرمزی، تورم و سایر علایم تحریک با مصرفموضعی این دارو گزارش شدهاست.
عموماً سمیت تتراسایکلینها کم است، اما از بین بردن فلور طبیعی دستگاه گوارش است میتواند منجر به اسهال شود و رشد بیش از حد قارچها و باکتریهای مقاوم به دارو را باعث میشود.اشکال دوم قهوهای شدن دندانهای جنین و کودکان کم سن و سال است که ناشی از رسوب دارو بر روی دندانهای در حال رشد میباشد. تتراسیکلینها باعث دفع شدید یون کلسیم میشوند، به همین دلیل مصرف تتراسیکلین در زنان باردار و کودکان زیر هشت سال ممنوع میباشد.
اشکال دارو
کپسول، پماد
کیفیت
همان طور که از نام تتراسیکلینها بر میآید، این داروها شامل چهار حلقه سیکلیک با سه گروه R مختلف میباشند.
طبقه بندی
آنتی بیوتیک
فعالیت
۷۵ درصد دارو از راهخوراکی جذب میشود که این مقدار درحضور غذا کاهش مییابد. غلظت سرمیدارو ۳ – ۲ روز پس از مصرف به حددرمانی میرسد. پس از جذب بخوبی دراغلب بافتها و مایعات بدن منتشر میشود.دفع دارو عمدتا کلیوی است، اما از راه صفرا نیز دفع میشود. نیمه عمر دارو ۱۱ – ۶ ساعت است که در بیماران آنوریکممکن است تا ۱۰۰ ساعت نیز افزایش یابد.
خلاصه
تتراسیکلینها خانوادهای از آنتی بیوتیکهای باکتری کش هستند که در مقابل باکتریهای مختلف گرم منفی و گرم مثبت، مایکو پلاسماها، کلامیدیاها و ریکتزیاها فعال میباشند.تتراسیکلین برای درمان آکنه نیز استفاده میشود.همچنین به دلیل جذب آن توسط استخوان ازآن به عنوان نشانگر در بررسیهای رشد استخوانها در بیوپسیهای انسانی استفاده میشود.این داروها با اتصال به ریبوزوم از پروتیین سازی جلوگیری میکنند.تتراسیکلینهای گوناگون (مثل داکسی سیکلین، مینوسیکلین، اکسی تتراسیکلین و…)فغالیت ضد میکروبی مشابه ولی خواص فارماکولوژیک متفاوت دارند.
مراجع
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
سایت دانشکده داروسازی دانشگاه شهید بهشتی
میکروبشناسی پزشکی جاوتز ۲۰۰۶
سایت دانشکده داروسازی دانشگاه شهید بهشتی
میکروبشناسی پزشکی جاوتز ۲۰۰۶