نام انگلیسی
Diphenhydramine
نام فارسی
دیفن هیدرامین
موارد مصرف
دیفن هیدرامین در درمان‌علامتی رینیت آلرژیک، رینیت وازوموتور، کهیر، سرفه، تهوع و استفراغ ناشی از مسافرت یا حرکت، به عنوان یک خواب‌آور ملایم و درمان علامتی پارکینسون و واکنش‌های اکستراپیرامیدال به کار می‌رود.از این دارو همراه با دیگر مخدرها به عنوان یک داروی تفریحی و برای افزایش اثر مواد دیگر استفاده می‌شود.
مکانیزم
اثر ضد آلرژی این دارو به علت رقابت با هیستامین برای اتصال به گیرنده‌های H۱ است. اثر ضداستفراغ و ضد سرگیجه آن را می‌توان به اثر ضد موسکارینی آن ارتباط داد. اثر ضدسرفه دیفن هیدرامین به علت اثر مستقیم بر مرکز سرفه در بصل‌النخاع است. این داروبر گیرنده‌های H۱ مغز اثر گذاشته موجب اثرات خواب‌آور می‌گردد.
فارماکنتیک
این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می‌شود. زمان شروع اثر آن ۶۰ – ۱۵ دقیقه است. دفع آن کلیوی است و اغلب به صورت متابولیت طی ۲۴ ساعت دفع می‌گردد.
اثرات جانبی
عوارض شایع این داروعبارتند از گیجی، سردرد، عوارض پسیکوموتور، عوارض ضد موسکارینی‌مانند خشکی دهان، تاری دید و دوربینی وعوارض دستگاه گوارشی.
در پورفیریا نبایداستفاده گردد.
اشکال دارو
قرص، شربت، آمپول
محل اثر
آنتی هیستامین
طبقه بندی
آنتی هیستامین .
مراجع
↑ Paton DM, Webster DR (1985). “Clinical pharmacokinetics of H1-receptor antagonists (the antihistamines)”. Clinical Pharmacokinetics 10 (6): 477–۹۷٫ PMID 2866055. http://content.wkhealth.com/linkback/openurl?issn=0312-5963&volume=10&issue=6&spage=477.
↑ “Showing Diphenhydramine (DB01075)”. DrugBank. http://www.drugbank.ca/drugs/DB01075. Retrieved 5 September 2009.
↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Simons KJ, Watson WT, Martin TJ, Chen XY, Simons FE (July 1990). “Diphenhydramine: pharmacokinetics and pharmacodynamics in elderly adults, young adults, and children”. Journal of Clinical Pharmacology 30 (7): 665–۷۱٫ PMID 2391399. http://jcp.sagepub.com/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=2391399.
↑ Garnett, WR (1986). “Diphenhydramine”. Am Pharm (NS26(2)): 35–۴۰٫
↑ English Wikipedia Diphenhydramine
منابعفرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷
↑ “Showing Diphenhydramine (DB01075)”. DrugBank. http://www.drugbank.ca/drugs/DB01075. Retrieved 5 September 2009.
↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Simons KJ, Watson WT, Martin TJ, Chen XY, Simons FE (July 1990). “Diphenhydramine: pharmacokinetics and pharmacodynamics in elderly adults, young adults, and children”. Journal of Clinical Pharmacology 30 (7): 665–۷۱٫ PMID 2391399. http://jcp.sagepub.com/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=2391399.
↑ Garnett, WR (1986). “Diphenhydramine”. Am Pharm (NS26(2)): 35–۴۰٫
↑ English Wikipedia Diphenhydramine
منابعفرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷