نام انگلیسی
Naltrexone
نام فارسی
نالتروکسان
موارد مصرف
نالتروکسان به عنوان داروی کمکی برای درمان معتادانی به کار می‌رود که به تریاک اعتیاد دارند. همچنین در درمان اعتیاد به الکل مصرف می‌شود.
مکانیزم
نالتروکسان با اتصال به گیرنده‌های اوپیوئیدی و مهار رقابتی اثرات داروهای اوپیوئیدی و اوپیوئیدهای آندوژن، به میزان قابل ملاحظه‌ای وابستگی فیزیکی و اثر سرخوشی ناشی از اوپیوئیدها را از بین می‌برد و بنابراین تمایل بیمار برای مصرف اوپیوئیدها را کاهش می‌دهد. این دارو در افراد معتاد به اوپیوئیدها باعث بروز سندرم قطع می‌شود. مکانیسم اثر این دارو در کاهش تمایل به مصرف الکل هنوز مشخص نیست.
اثرات جانبی
درد در ناحیه شکم، اضطراب، عصبانیت، بی‌قراری، اختلال در خواب. سردرد، درد مفاصل و عضلات، تهوع و استفراغ، خستگی غیر معمول از عوارض جانبی شایع این دارو هستند
اشکال دارو
کپسول
محل اثر
اعتیاد
طبقه بندی
آنتاگونیست اوپیوئیدی.
مراجع
فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
سایت دارویاب
سایت دارویاب