نام انگلیسی
Naproxen
نام فارسی
ناپروکسن
مکانیزم
ناپروکسن از مهارکنندههای قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است.آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینها میشود . حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox-۱ و Cox-۲ .این دارو با مهار سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین ها را کاهش میدهد و به این روش اثر ضد درد و التهاب خود را نشان میدهد.
فارماکنتیک
این دارو بخوبی از دستگاهگوارش جذب میشود. نیمه عمر پلاسماییآن حدود ۱۵ ـ ۱۲ ساعت است و بهطورعمده از طریق ادرار دفع میشود.
موارد منع مصرف
در صورت وجود زخمفعال گوارشی نباید مصرف شود.
هشدارها
ناپروکسن ممکن است باعثبروز خونریزی گوارشی شود.
۲ ـ این دارو ممکن است باعث تشدید حملاتآسمی در بیماران مبتلا به آسم شود.
۳ ـ در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه یا کبدبا احتیاط مصرف شود.
۴ ـ مصرف ناپروکسن در افراد زیر ۱۶سال، مگر در درمان آرتریت نوجوانان، توصیه نمیشود.
اثرات جانبی
اختلالات گوارشی، شاملتهوع، استفراغ و دردهای شکمی وخونریزی گوارشی، بثورات جلدی، کهیر وآنژیوادم از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخل دارویی
مصرف همزمانناپروکسن با داروهای ضد انعقاد ممکناست باعث تشدید اثرات این داروها شود.مصرف همزمان ناپروکسن با لیتیوم ممکناست باعث کاهش دفع لیتیوم شود. اثراتداروهای مهار کننده گیرنده بتا مانندپروپرانولول در صورت مصرف همزمانبا ناپروکسن ممکن است افزایش یابد.
میزان مصرف
بزرگسالان: در درمان آرتریت روماتوئید، mg/day ۱۰۰۰ ـ ۵۰۰ در دو مقدار منقسم ویا ۱gr/day یکبار در روز مصرف میشود.در اختلالات حاد عضلانی ـ اسکلتی وایسمنوره در ابتدا ۵۰۰mg/day و سپسبسته به نیاز هر ۸ ـ ۶ ساعت به میزان ۲۵۰میلی گرم اضافه میشود حداکثر مقدارمصرف، پس از اولین روز به میزان۱/۲۵g/day میباشد. در نقرس حاد مقدارمصرف اولیه ۷۵۰ میلیگرم و مقدارمصرف نگهدارنده ۲۵۰ میلیگرم هر ۸ساعت تا رفع حمله است.
کودکان: در درمان آرتریت نوجوانان درکودکان بالای ۵ سال mg/kg/day ۱۰ در دومقدار منقسم مصرف میشود.
اشکال دارو
Tablet: ۲۵۰ mg
Entric coated tablet: ۵۰۰ mg
خلاصه
ناپروکسن سدیم یک داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است.
مراجع
دارونامه رسمی ایران