نام انگلیسی
PAROMOMYCIN
نام فارسی
پارامومایسین
اثرات جانبی
این دارو بالقوه یک داروی سمی برای کلیه و گوش است. مصرف مقادیر زیاد این دارو ممکن است با عوارضی مانند تهوع، استفراغ، کرامپ شکمی واسهال همراه باشد.
نکات
این دارو را می توان با غذا مصرف کرد.
در صورت بروز وزوز گوش، عیب شنوایی یا سرگیجه، باید به پزشک مراجعه شود.
در صورت وجود ضایعات زخم دار روده ای، جذب این دارو از طریق روده و به میزان اندک امکان پذیر است وممکن است موجب بروز عوارض جانبی دارو شود.
مصرف مداوم یا مکرر آنتی بیوتیک‌ها ممکن است موجب بروز مقاومت میکروبی و رشد بیش از حد باکتری‌ها و قارچ‌های غیر حساس و در نتیجه بروز عفونت‌های ثانویه گردد.
بین این دارو ونئومایسین مقاومت متقاطع وجود دارد.
در صورت بروز وزوز گوش، عیب شنوایی یا سرگیجه، باید به پزشک مراجعه شود.
در صورت وجود ضایعات زخم دار روده ای، جذب این دارو از طریق روده و به میزان اندک امکان پذیر است وممکن است موجب بروز عوارض جانبی دارو شود.
مصرف مداوم یا مکرر آنتی بیوتیک‌ها ممکن است موجب بروز مقاومت میکروبی و رشد بیش از حد باکتری‌ها و قارچ‌های غیر حساس و در نتیجه بروز عفونت‌های ثانویه گردد.
بین این دارو ونئومایسین مقاومت متقاطع وجود دارد.
میزان مصرف
مقدار مصرف این دارو در بزرگسالان و کودکان دردرمان آمیبیاز روده ای ۲۰-۳۰ mg/kg/day در مقادیر منقسم همراه باغذا، برای مدت ۵-۱۰ روز می‌باشد . برای کاهش فلور میکروبی روده در کبد، مقدار ۴g/day در مقادیر منقسم با فواصل زمانی ثابت برای مدت ۵-۶ روز مصرف می شود.
خلاصه
پارومومایسین یا آمینوسیدین سولفات یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزید است که بر روی برخی از تک یاخته‌ها از جمله آمیب ولیشمانیا وکریپتوسپوریدیم نیز موثر است و از راه خوراکی در درمان عفونت‌های تک یاخته ای مانند آمیبیاز رودهای مصرف می شود.
مراجع
سایت دارویاب
ویکی‌پدیای انگلیسی
ویکی‌پدیای انگلیسی