پروکائین آمید مانند لیدوکائین از داروهای مسدود کننده کانال سدیم است. تمام ضد آریتمی‌های رده I هدایت را کند یا مسدود (به خصوص در سلول‌های دپلاریزه) می‌کنند و ضربان سازهای غیرطبیعی را کند یا حذف می‌کنند. این داروها بر بافت غیرطبیعی سریع تر اثر می‌گذارند تا بر کانال‌های طبیعی زیرا کانال‌های یونی در بافت آریتمیک زمان بیشتری را در وضعیت باز یا غیرفعال می گذرانند و تحت چنین شرایطی این داروها برای اتصال به این گیرنده‌ها تمایل بیشتری دارند.

عوامل رده IA مانند کینیدین و پروکائین آمید هم بر آریتمی‌های دهلیزی و هم آریتمی‌های بطنی تاثیر می‌گذارند. این داروها هم کانال‌های سدیم را مسدود می‌کنند و هم پتاسیم فعلی (در جریان) را کاهش می‌دهند. آن‌ها مدت پتانسیل عمل و دوره مقاومت موثر را افزایش داده که منجر به کند شدن سرعت هدایت و مهار ضربان سازهای نابجا می‌شود. ممکن است این داروها فاصله QTc را در نتیجه افزایش مدت پتانسیل عمل طولانی کنند.